- Rozpoznać? Kto miałby nie rozpoznać dwumetrowego, szarego Oni'ego ze skrzydłami? - krzyknęła McThorn, zaraz jednak westchnęła i opadła na fotel. - Idźcie już, nie mam na to siły. Ale jak zginiecie, to mnie nie nawiedzajcie. I nie mówcie, że nie ostrzegałam.
Po chwili przyleciał jakiś Radny
- Młodzi są pod Bramą. Już kazałem dwóm Strażnikom Bram ją otworzyć.
- Świetnie. Niech potem jeden z nich przejdzie na drugą stronę. Kto wie co was tam czeka.
- Tak jest! - krzyknął i wybiegł.
Teanna gdzieś zniknęła, jak można było zauważyć.

James ,,wyjął jej słowa z ust". Stanęła obok niego, ponieważ wiedziała, że on też chce tam wracać.

Ostatnio edytowany przez Keira (2009-12-06 10:49:21)

- Keira! Nie ma ma na co czekać! Idziemy przejść przez tą cholerną bramę!

Na zewnątrz czekała nie mała grupka ludzi. Młodocianych Strażników tłoczących się przed portalem było co najmniej 40. Portal właśnie został otwarty przez - ku zaskoczeniu bohaterów - jednego Democzłeka. Strażnicy przechodzili po kolei. Niektórzy przeskakiwali, niektórzy wchodzili, niektórzy krzyczeli "Bonzzaaiii!". Widać nie wszyscy lubili przechodzenie przez Bramę, albo lubili się wydurniać.
W końcu nadeszła kolej Jamesa i Keiry.

***

Po przejściu zauważyli, że jakiś wielki rudy Democzłek wydaje Strażnikom rozkazy. Rozdzielił ich na grupki i wysyłał wzdłuż strumienia w pewnych odstępach. Democzłek, do którego inni zwracali się "Kapitan" miał zielony, idealnie wpasowujący się w otoczenie mundur i kamuflaż na twarzy. Również jego broń, spory karabin, była tej barwy.
- Ruszyć zady i do roboty! Ty, ty, ty, ty i wy troje, następna grupa. Idziecie samym strumieniem, po wodzie, a ja z wami. Czwórka, przejmij dowodzenie.
Owa grupa zawierała i Keirę i Jamesa. Kapitan górował nad całym oddziałem, a kobieta nazwana Czwórką objęła pieczę nad pozostałymi.
Teraz poruszaliście się w małym szyku (w jaki sposób?), brodząc w chłodnej wodzie po kostki, czasami kolana.

Adams pewnie trzymał Rougera w lewej dłoni, a prawa była gotowa do przyzwania Sarpensa w każdej chwili. Wdychał świeże powietrze... Czuł, że adrenalina powoli jest wtłaczana do jego krwi.
Musimy trafić na tego potwora. Po prostu musimy - z rozmyślań wyrwała go Keira
- Wal śmiało, przecież Cię nie zjem - powiedział James z wielkim uśmiechem na ustach.

-No, jasne. Wiem. ... Skleroza. Chyba chodziło mi o to, że powinniśmy się trzymać razem.- powiedziała z wahaniem w głosie. Zdarza się o czymś zapomnieć gdy po głowie latają miliony myśli które dopraszają się o uwagę.

Ekipa szła powoli naprzód. Drużyny były nieco oddalone od siebie, ale było wiadomo, gdzie chadzają pozostali. W końcu szeleścili wśród zieleni.
Wkrótce Wasza grupka musiała się zatrzymać. I bynajmniej, nie był to miły widok.
- Wszyscy, stać! - wrzasnął Kapitan i przykucnął obok znaleziska.
W wodzie, opierając się o brzeg strumienia leżał trup. Był niebywale pomasakrowany, widać ten ktoś nie poddał się bez walki. Twarz była nie do rozpoznania. Jedynie rogi wystające z spod włosów dawały znać, że to democzłek. Ciało miało na sobie ciemnoniebieski mundur, ze znamieniem celownika na obu ramionach. Krew powoli ściekała ze świeżego jeszcze ciała i zmieszawszy się z czystą wodą strumienia płynęła dalej. Owy upiorny koktajl świadczył o dokonanej tutaj zbrodni.
Kapitan zaklął kilkukrotnie.
- Cholera... rodzina Kate mi tego nie wybaczy... - rzekł zdejmując hełm.