... w sposób brutalny wobec orków, troll życzył sobie w duchu. Niemniej jednak skupił się na ucieczce. Po chwili dobiegł do pierwszych drzew Lasu Turelańskiego. Począł rozglądać się gorączkowo poszukując Corelliona, jednak nie dostrzegł go. Pogoń była już blisko i Hush musiał zagłębić się głęboko w las. W las, który był straszny z dwóch powodów: bo był wielki i były w nim wielkie zwierzęta. Hush pobiegł szybko w stronę serca lasu. Orkowie deptali mu po piętach zmniejszając dystans dzielący ich od pechowego dealera. Troll obejrzał się za siebie. A to źle. Powinien był patrzeć pod nogi. Hush potknął się o wystający korzeń i wykonał nieskoordynowany przewrót w przód zakończony widowiskową glebą. Głowa trolla zadzwoniła w wielkie drzewo, cudem tylko się nie łamiąc. Mowa o drzewie. W końcu trolle, wbrew plotkom, nie zamieniają się w nocy w kamień. One cały czas są kamienne. Hush pomasował kamienny czerep i ze strachem zauważył, że został otoczony. Orkowie mierzyli do niego z prymitywnych włóczni i stalowych mieczy. Uśmiechali się szeroko. Hush wzniósł oczy do nieba błagając o ratunek. Jego modlitwy zostały wysłuchane, bowiem nagle...

... A wysoko nad nimi na gryfie oglądała to wszystko z góry bogini Loth. Nie mogła dalej na nich patrzeć. Jak jej mąż mógł być takim idiotą i wpaść na drzewo. Ale Hush się jej podobał. Mimo wszystkich swoich niepowodzeń, dalej się trzymał i robił swoje. Powiedziała coś do gryfa i ten zaczął lecieć z niewiarygodną prędkością w stronę kółka orków. Tuż nad ziemią wykonał manewr i leciał równolegle do ziemi, podczas gdy jego pani, pomogła wsiąść na ,,pokład" Hushowi. Lecieli chwilę pomiędzy drzewami, aż w końcu znaleźli się w ...

... piękny szkarłatny smok chiński, porwał Husha nawet o tym nie wiedząc. Leciał właśnie do jednej ze smoczych jaskiń w górach kaukaskich. Tam to mieściły się groty wszystkich smoków z tej krainy. Lecieli właśnie do jednej z nich ... aż tu nagle zjawiła się harpia która porwała Husha z łap smoka. A zionął od niej fetor śmierci i padliny, a jej włosy były tak brudne, że przypominały czarne dredy jedne krótsze, drugie dłuższe. Hush jeszcze bardziej zaczął się wiercić i kręcić, żeby jej uciec. Ona była najgorszą zmorą, nawet orkowie przy niej to Żigolaki. -Ratunku! - zaczął krzyczeć w niebogłosy. Aż tu nagle ...

... Ale co za dużo to niezdrowo jak gadała jego prababcia z Rivendel- miasta uruk-hai. Nagle jakby odnalazła się w nim siła jakiegoś bohatera. Zamachnął się mocno przez co harpia go puściła i zaczął spadać ... aż spadł w cierniste krzaki i podskoczył z bólu gdy jedne z cierni wbiły się w jego bardzo delikatne miejsce. Zaczął biec jak oszalały, aby uciec i od harpi i od cierni. Biegł przez nieznaną mu okolicę i w nieznanym kierunku. Może gdyby skończył chociaż żłobek to by coś wiedział, ale on wolał robić coś innego. Wracając myślami do teraźniejszości Hush przypomniał sobie boginię i gryfa. Swoją drogą bogini Loth była od niej dużo lepsza, ale gdzieś zniknęła. Może dała sobie z nim spokój? Nie, to nie możliwe. Bogowie nie odpuszczają tak łatwo. I miał rację, ponieważ ...

,,, się zastrzelić. Tego jeszcze nie było żeby on, miał szukać bogini która się w nim zadurzała, a której tatuś stwierdził, że jest jej godzien. I jeszcze wampir do pomocy. I co jeszcze? Może Św. Mikołaj przyjedzie i da mu wcześniejszy prezent świąteczny?! ... Nie pomylił się, bo właśnie usłyszał dźwięk dzwoneczków odwrócił się i ujrzał renifery ciągnące sanie w których siedział wielki, duży gostek z siwą brodą i włosami oaz okularami na małym nosie. Zatrzymał sanie przy Hushu i zawołał -[b]Ho ho ho. Merry christmas! Ty jesteś Hush prawda?[b]- zapytał odwracając się do niego. Hush zaniemówił tylko, pokiwał głową. -[b] Ho ho ho. To dobrze bo mam dla Ciebie prezent. Proszę.- powiedział wyjmując wielkie pudełko w czerwonym opakowaniu z bagażnika sań i podając je przerażonemu Hushowi. -[b]No to merry christmas everyone!krzyknął Św. Mikołaj i odjechał. Hush stał oniemiały z wielka czerwoną paczką na rekach, a Mementoris patrzył na niego z zazdrością, a raczej na jego prezent i powiedział ...